Wystawa ze zbiorów rodziny Jana Berdaka
16 kwietnia – 8 czerwca 2010 r.
Muzeum Śląska Opolskiego
główny gmach
wejście od ulicy Muzealnej
Jan Berdak urodził się 18 maja 1944 r. we Lwowie. Zmarł 8 lutego 2009 r. w Opolu. Z Opolem związany był od 1945 roku. W 1971 r. został członkiem Związku Polskich Artystów Fotografików (ZPAF). W 1976 r. otrzymał tytuł Artist FIAP. W dorobku miał kilkadziesiąt wystaw, wśród nich ekspozycje tej rangi, co ?Polska fotografia XX wieku?, wystawa z okazji 60-lecia ZPAF w Warszawie, będąca podsumowaniem doświadczeń polskiej fotografii ostatniego stulecia. Prestiżowym osiągnięciem był również udział w wystawie ?100 nudi/100 fotografie? w 1991 r. w mediolańskiej La Scali obok takich sław, jak Helmut Newton czy Sam Haskins.
Jego prace można znaleźć w licznych publikacjach, np. w Antologii Fotografii Polskiej, Fantastic Phtography, Mistrzach Polskiego Krajobrazu. Zdobył także wiele prestiżowych nagród i wyróżnień, m.in. srebrny Medal Wenus, The Lord Goodmen Medal, medal Fotoforum, Srebry medal 40 lat izohelii, Grand Prix i Złoty Medal FIAP, Złoty Medal Belgijskiej Federacji Fotograficznej. Do końca lat 60. XX w. uprawiał fotografię w jej tradycyjnym rozumieniu. W okresie działań na polu creative-photography, w latach 70., wykorzystywał fotografię klasyczną jako tworzywo do eksperymentów z technikami szlachetnymi i fotomontażem. Był pierwszym polskim fotografem wykonującym montaż cyfrowy. Od 1987 r. korzystał z technik przetwarzania komputerowego, nie zapominając o fotografii klasycznej. W 1988 r., w warszawskiej ?Starej Galerii? ZPAF pokazał pierwsza polską wystawę przetworzeń cyfrowych, eksponowaną później w wielu krajach. Jego prace znajdują się w kolekcjach prywatnych i zbiorach muzealnych, a także na wielu portalach internetowych.
Często w moich pracach pojawiają się akty kobiece, bo uważam, że jest to uniwersalny obraz człowieka, nie skrepowany modą, a zatem ponadczasowy.
Jan Berdak
Fotografia z 1973 roku przypomina obrazy surrealistyczne Salvadora Dali (lejące się zegary). Senne i i nierealne w kształcie ?lejące? się dziewczyny potęgują wrażenie nadrzeczywistości, oddają sens sytuacji ?zawieszonych?, w których tylko jakąś cząstką dotykamy realnego świata. Urwany napis ?Europa? nad sylwetkami potęguje nastrój ?niedopowiedzenia?. Piękna, iluzyjna fotografia.
Jerzy Lewczyński
scenariusz wystawy ? Sławoj Dubiel
aranżacja plastyczna ? Bożena Trabuć
